Öğlen uykularına hüzünlü veda 

Bu sefer kader beni hiç beklemediğim yerden tokatladı. Son bir kaç gündür Efe’nin ansızın biten öğlen uykularıyla nasıl başa çıkabilirim diye düşünüyorum. Hayır durum o kadar ani gelişti ki sevinmem mi gerekiyor üzülmem mi bilemedim. Fakat son günlerin beni bir enkaza çevirdiğini söylemek isterim.


Öylee amaaan altı üstü, bir saatlik uyku arası deyip geçmeyin. O ara ben ve benim gibi bir cok annenin rehabilitasyon dönemiydi. Yoğun çocuk mesaisine bir soluklanıp tekrar başlamak için vazgeçilmezdi. O ara akşama yetişmesi gereken yemek seansım, telefonumu elime alıp koltuğa gömülmem, sevdiğim kitabı, her sayfada yarıda kesmek zorunda kalmadan heyecanla okuyabilmem, o ara benim üstünkörü temizliğim, şanslıysam bir GOT bölümünü bitirebilmemdi... İşte o canım uyku arasından şimdilerde eser yok. Dışarıya çıktığımızda sorun olmasa da evdeyken durum biraz içler acısı full time performansla oyun hamurlarından kitaplara, oyuncaklardan boyalara ne varsa bir bir döküyorum ortaya. Son neslin en büyük sorunu hemen sıkılan cinsten olmaları dünyanın en heyecan verici şeyini de getirseniz bir kaç kurcalamanın sonunda elinin tersiyle itiliyor. Efe’de biraz oynadıktan sonra hemen elindekini bi köşeye fırtalıyor ve diğer ilgi uyandıran şeye koşuyor. Aktiviteden aktiviteye coşturuyor beni sağolsun. Ben tabii bu sırada saçlarıma yapışan oyun hamurlarını temizlemek için bile fırsat bulamıyorum. Çalan telefona cevap vereyim derkeeen; yarım konuşmasıyla “kalkın kalkın hadiii” diye kolumdan çekiştirilince o sevinliliğine aldanıp enerji patlaması yaşayıp ona ayak uydurmak zorunda kalıyorum. Ee haliyle temizlikmiş, yemekmiş yarım yamalak bişeyler oluyor. Kişisel bakımım sıfır! Ona yarım bir vakit bile ayıramıyorum. Elbette bu durumlar düzen oturana kadar devam edecek, çünkü önceden hep böyle gidecek zannedip bunalımlara girmiştim. Şimdi ise geçiş dönemlerini kucaklıyorum yorgun ve meraklı bir şekilde!

Öğlen uykularının bitişine en çok sevinilmesi gereken kısım ise akşam uykusu! Hiç öyle “ay uyuyabilecek mi acaba” diye düşünmek yok. Yastığı görür görmez bayılıyorlar. Maximum on dakika, anında rüyalar alemindeler. Deliksiz uykuyla sabaha kadar devam eder gider. Beni bir görseniz sabahtan beri yorgunluktan bayılmak üzere olan kişi ben değilmişim gibi Efe’yi uyutmanın hevesiyle koşuyorum beyimin yanına film izleyelim, şarap içelim yok yok sohbet edelim hayır ya biraz ps oynayalım diye yapmam gereken herşeyi sıralayıp, bunların ilk 25 dakikasında bir köşede sızıyorum. Sonunu bilmediğim o kadar çok film var ki şu son iki senede. Starwars’un başlangıç yazısını bitirebilmiş değilim inanın şaka yapmıyorum. Yapılacak çok şeyim varken günün sadece 24 saatle kısıtlı kalması çok sinir bozucu. Asıl sinir bozucu olan hem uyuyup dinlemiyorsun hemde uyuyup herşeyi kaçırıyorsun! Yani anlayacağınız bu aralar yine yorgunum her zaman ki gibi.. 


 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Çocuğumuzun yemek yeme sorunsalı

Resim
Bu konudan muzdarip olmayan bir anne getirin karşıma anlını karışlarım valla. Bunun ile ilgili aldığım kursta (HENRY kursu) öğrendiklerimi sizinle paylaşmak istiyorum belki bir faydası olur. İlk olarak ay bu çocuk doymadı endişenizi kenara bırakacak harika bilgiyi veriyorum çocuklarımızın midesi yumruk büyüklügünde. Dikkat edelim kendi yumruğumuz değil onların yumruğu yani iki kaşıkla zaten doyuyorlar, sıkıntıya girmenize gerek yok.  Alması gereken besin değerlerinin tablosu aşağıda    Eğer çocuğunuz yemeği reddediyorsa zorlamayacaksınız. Burada ki Türk topluluğu bu öneriden hiç memnun olmuyor mesela, eminim bunu okuyan büyüklerimde olur mu öyle şey diyordur ama doğrusu bu acıkınca yiyor. Onun için zorlamaya gerek yok. En basit temel duygu olan açlık hissini bile çocuklarımıza vermeden zırt pırt ağzına bir şeyler tıkmaya çalışıyoruz, onlarında bir birey olduğunu unutuyoruz bazen. Üç ana öğün ve iki ara öğünün yeterli olduğunu öğrendim. Ara öğünler meyve, bisküvi, yoğurt olabi
Devamı

Bir wolverine kolay yetişmiyor

Yeni yürümeye başlayan çocukların paytak paytak yürüyüp, sürekli düştüğünü bilmek için illa anne olmaya gerek yok bunu hepimiz biliyoruz. Ama ya yürümeyi çoktan öğrenmiş ve düşmeleri bir yaşam tarzı haline getirmiş çocuktan bahsetsem size. Tabii ki Efe'den bahsediyoruz başka çocukla ne işim olur :) Durum aynen şöyle koştukça düştü, düştükçe daha çok koştu. Durdurulamıyordu... Yaz dolasıyla şort sezonuna başladı, dizlerini görseniz içiniz acır. Hatta sosyal servis görse çocuğu elimizden alır anlatamayız durumu. Hadi dizler her çocukta görülebilen bir şey. Peki 30cm'lik alanda nasıl takla atıp kulağını vurabilsin ya? Ya da neden koşarken hiç durmayacakmış gibi hızlanıp kalorifere kafa atarsın? Düz yolda düşme rekoru zaten Efe'de şu sıralar kendiyle yarışıp kendi rekorunu kırıyor. Sanki yürüme/koşma işinde uzmansın gibi arkana bakıp neden koşarsın be çocuk? Yolda elindeki oyuncağa dalıp insanların kalçalarına neden kafa atarsın? Dağ gibi insanları yerlere sermişliği vardır gö
Devamı

Dam üstünde un eler hani nerde o memeler

Resim
Doğumla birlikte çekmecenizde ki o dantelli, işlemeli seksi sütyenlerinizin yerini daha çirkin nasıl yapabiliriz diye üstünde etraflıca düşünülmüş ve en çirkin modeli piyasaya sürülmüş emzirme sütyenleri alır. Zaten ilk aylarda psikolojiniz yerlerdeyken o çirkin sütyenle hamamda gördüğünüz 65 yaş üstü teyzelere benzersiniz. Annelik ne kadar kutsalsa o sütyen de en az o kadar kutsal inanın bana. Özellikle ilk bebeğinizse alınacaklar listesine başları çeker bu çirkin ötesi şey. Sütler gelmeye başladıkça taş gibi olan göğüslerinizi gere gere ortada dolaşırken sütten kesildiğinde sönmüş balona benzeyen göğüslerinizle yepyeni bir derdiniz olur; dolgulu sütyen! İçinde yarım elma unutulmuş gibi olan bu modelleri bu yaşınıza kadar takmadıysanız da şimdi bir v yaka elbisede hayatınızı nasıl kurtardığına inanamıyorsunuz. Bu bir mucize :) Zaten hamilelik ve doğumun ilk aylarında kullandığınız sütyenler o kadar bol geliyor ki çoktan çöpün diplerini boylamış oluyor. Son dönemlerde çıkan süngersiz
Devamı