Son anne bükücü

Bu sefer kader beni hiç beklemediğim yerden tokatladı. Son bir kaç gündür Efe’nin ansızın biten öğlen uykularıyla nasıl başa çıkabilirim diye düşünüyorum. Hayır durum o kadar ani gelişti ki sevinmem mi gerekiyor üzülmem mi bilemedim. Fakat son günlerin beni bir enkaza çevirdiğini söylemek isterim. Öylee amaaan altı üstü, bir saatlik uyku arası deyip geçmeyin. O ara ben ve benim gibi bir cok annenin rehabilitasyon dönemiydi. Yoğun çocuk mesaisine bir soluklanıp tekrar başlamak için vazgeçilmezdi. O ara akşama yetişmesi gereken yemek seansım, telefonumu elime alıp koltuğa gömülmem, sevdiğim kitabı, her sayfada yarıda kesmek zorunda kalmadan heyecanla okuyabilmem, o ara benim üstünkörü temizliğim, şanslıysam bir GOT bölümünü bitirebilmemdi... İşte o canım uyku arasından şimdilerde eser yok. Dışarıya çıktığımızda sorun olmasa da evdeyken durum biraz içler acısı full time performansla oyun hamurlarından kitaplara, oyuncaklardan boyalara ne varsa bir bir döküyorum ortaya. Son neslin en büyü

Yeni anne/baba mı oldunuz? Ama instagram veya facebookta bebeğinizin fotoğraflarının nasıl daha fazla "like" alacağını bilmiyor musunuz? İşte tam da doğru yerdesiniz. Üşenmedim oturdum sizin için liste yaptım. Hepsi deneyimlenmiş ve başarıya ulaşmıştır basmakalıp hallerdir ve sonuç garantilidir. Doğum sonrası ilk fotoğraflar:  Bebeğin el veya ayaklarıyla, bilemedin arkadan bir fotoğrafıyla dünyaya gelişinin ilan edilmesi. Annenin kafada kurdeleyle hastane ve doğum odası fotoğrafları kesinlikle unutulmamalı. Ayrıca çocuğu emzirmekten bile daha önemli olan şey ise instagram bio'nuza acilen anne baba ve çocuk isimlerinizi yazmanızdır.  2-4 aylık olduğunda:  Kişinin delilik derecesine bağlı olarak yüzüne bir emoji yerleştirmiş tü tü tüüü maşallah pozları veya yüce, ulu yüzünü bize göstererek paylaşılmış minnak bir tulum içindeki fotoğraflar silsilesi. Bu fotoğrafları paylaşırken en dikkat etmeniz gereken altına kalplere dokunacak hatta yakacak cümleler yazmalısınız. Send

Doğumla birlikte çekmecenizde ki o dantelli, işlemeli seksi sütyenlerinizin yerini daha çirkin nasıl yapabiliriz diye üstünde etraflıca düşünülmüş ve en çirkin modeli piyasaya sürülmüş emzirme sütyenleri alır. Zaten ilk aylarda psikolojiniz yerlerdeyken o çirkin sütyenle hamamda gördüğünüz 65 yaş üstü teyzelere benzersiniz. Annelik ne kadar kutsalsa o sütyen de en az o kadar kutsal inanın bana. Özellikle ilk bebeğinizse alınacaklar listesine başları çeker bu çirkin ötesi şey. Sütler gelmeye başladıkça taş gibi olan göğüslerinizi gere gere ortada dolaşırken sütten kesildiğinde sönmüş balona benzeyen göğüslerinizle yepyeni bir derdiniz olur; dolgulu sütyen! İçinde yarım elma unutulmuş gibi olan bu modelleri bu yaşınıza kadar takmadıysanız da şimdi bir v yaka elbisede hayatınızı nasıl kurtardığına inanamıyorsunuz. Bu bir mucize :) Zaten hamilelik ve doğumun ilk aylarında kullandığınız sütyenler o kadar bol geliyor ki çoktan çöpün diplerini boylamış oluyor. Son dönemlerde çıkan süngersiz

Beni tanıyanlar uykuyu ne kadar sevdiğimi bilir. Güne erken başlayıp her işini sabahtan yapanlara hep hayran olmuşumdur annem mesela şöyle söyler "geç kalkıp bütün günümü harcayamam, vakit değerlidir." ama ben bunu hiç bir zaman yapamamıştım ta ki Efe hayatımıza girene kadar. Yeni bir alarm sistemimiz oldu, hemde o kadar etkili ki uyandırmadan bırakmıyor!  Hamileliğim boyunca miskin kediler gibi her bulduğum köşede uyudum iyi ki de uyumuşum, ileri görüşlü insanım vesselam :) Efe yürümeye başlamadan önce sabahlarımızın bi nebze daha katlanılabilir hâli vardı. Sabah olupta ağladığı zaman yanımıza alıyorduk, uyanık olsa da yatakta aramızda takılır bize de ara ara 10-15 dakikalık devam uykuları sağlardı. Efe'nin sabah 6'da uyandığını hatırlatmak isterim. Ama büyüdükçe yataklarda durmaz, kalıbına sığmaz oldu. Genelde sabahları o uyanınca bende uyanırım fakat takdir edersiniz ki bazen beynen uyansanız da beden yataktan çıkmak istemiyor. Örneğin bugün öyleydi. Bende salıve

Yeni yürümeye başlayan çocukların paytak paytak yürüyüp, sürekli düştüğünü bilmek için illa anne olmaya gerek yok bunu hepimiz biliyoruz. Ama ya yürümeyi çoktan öğrenmiş ve düşmeleri bir yaşam tarzı haline getirmiş çocuktan bahsetsem size. Tabii ki Efe'den bahsediyoruz başka çocukla ne işim olur :) Durum aynen şöyle koştukça düştü, düştükçe daha çok koştu. Durdurulamıyordu... Yaz dolasıyla şort sezonuna başladı, dizlerini görseniz içiniz acır. Hatta sosyal servis görse çocuğu elimizden alır anlatamayız durumu. Hadi dizler her çocukta görülebilen bir şey. Peki 30cm'lik alanda nasıl takla atıp kulağını vurabilsin ya? Ya da neden koşarken hiç durmayacakmış gibi hızlanıp kalorifere kafa atarsın? Düz yolda düşme rekoru zaten Efe'de şu sıralar kendiyle yarışıp kendi rekorunu kırıyor. Sanki yürüme/koşma işinde uzmansın gibi arkana bakıp neden koşarsın be çocuk? Yolda elindeki oyuncağa dalıp insanların kalçalarına neden kafa atarsın? Dağ gibi insanları yerlere sermişliği vardır gö

Bu konudan muzdarip olmayan bir anne getirin karşıma anlını karışlarım valla. Bunun ile ilgili aldığım kursta (HENRY kursu) öğrendiklerimi sizinle paylaşmak istiyorum belki bir faydası olur. İlk olarak ay bu çocuk doymadı endişenizi kenara bırakacak harika bilgiyi veriyorum çocuklarımızın midesi yumruk büyüklügünde. Dikkat edelim kendi yumruğumuz değil onların yumruğu yani iki kaşıkla zaten doyuyorlar, sıkıntıya girmenize gerek yok.  Alması gereken besin değerlerinin tablosu aşağıda    Eğer çocuğunuz yemeği reddediyorsa zorlamayacaksınız. Burada ki Türk topluluğu bu öneriden hiç memnun olmuyor mesela, eminim bunu okuyan büyüklerimde olur mu öyle şey diyordur ama doğrusu bu acıkınca yiyor. Onun için zorlamaya gerek yok. En basit temel duygu olan açlık hissini bile çocuklarımıza vermeden zırt pırt ağzına bir şeyler tıkmaya çalışıyoruz, onlarında bir birey olduğunu unutuyoruz bazen. Üç ana öğün ve iki ara öğünün yeterli olduğunu öğrendim. Ara öğünler meyve, bisküvi, yoğurt olabi