Son teknoloji alarm; Efe 

Beni tanıyanlar uykuyu ne kadar sevdiğimi bilir. Güne erken başlayıp her işini sabahtan yapanlara hep hayran olmuşumdur annem mesela şöyle söyler "geç kalkıp bütün günümü harcayamam, vakit değerlidir." ama ben bunu hiç bir zaman yapamamıştım ta ki Efe hayatımıza girene kadar. Yeni bir alarm sistemimiz oldu, hemde o kadar etkili ki uyandırmadan bırakmıyor! 
Hamileliğim boyunca miskin kediler gibi her bulduğum köşede uyudum iyi ki de uyumuşum, ileri görüşlü insanım vesselam :)
Efe yürümeye başlamadan önce sabahlarımızın bi nebze daha katlanılabilir hâli vardı. Sabah olupta ağladığı zaman yanımıza alıyorduk, uyanık olsa da yatakta aramızda takılır bize de ara ara 10-15 dakikalık devam uykuları sağlardı. Efe'nin sabah 6'da uyandığını hatırlatmak isterim. Ama büyüdükçe yataklarda durmaz, kalıbına sığmaz oldu. Genelde sabahları o uyanınca bende uyanırım fakat takdir edersiniz ki bazen beynen uyansanız da beden yataktan çıkmak istemiyor. Örneğin bugün öyleydi. Bende salıverdim Efe'yi. Salondan gelen patırtılarla ara ara endişelensem de kulağım onda bedenim yatakta mayışmaya devam ettim. Kendi sonumu kendim yazmışım resmen. Sayın minnak alarmımız yanımıza gelip bizi uyandırmaya çalışsa da başarılı olamadı, o iki saniye içinde dalmışım işte, suratımda patlayan ipad ile uyandım. Hemen kalktım tabii, çocuk işi biliyor. Uyandırma konusunda üstüne yok.  Zaten artık alarm falan kurmuyoruz hiç Efe o görevi başarıyla üstlendi. Aynı çizgi filmlerdeki gibi baktı uyanmıyorsun eline geçen en ağır şeyle kafana vura vura  uyandırıyor. Geçen gün kaya gibi oyuncakla babasını uyandırdı mesela. Bizde alışılmış şeyler bunlar. Önce uyarı çağrısını yapıp ağlıyor, sonra biraz dürtüyor baktı ki tepki yok ölümcül vuruşunu yapıyor. Veee nakavt!
Bu durumun gün içinde gerçekleşen varyasyonları da var. İstediği olmayınca saçımı yoluyor, yemek masasından yemeklerini fırlatıyor. Hayatımda şiddet nedir bilmeyen ben bariz şiddete maruz kalıyorum. Yara bere içinde geziyorum. Çeşitli morluklar, ısırıklar, yolunmuş saçlar... Hayır başkası yapsa refleksle kodun mu oturtursun ama iş kendi çocuğuna gelince öyle olmuyor. Anne olmak çocuğunun ağzına bir tane vuramamakmış. O pataklarken sen sakin kalmaya çalışıp, derdini anlamak için çabalıyorsun. Konuştuklarımı daha iyi anlamaya başladıkça bu durumlar da geçecek diye düşünüyorum ya da kendi konuşmaya başlayınca. Çünkü kendini anlatamadıkça sinir yapıyor. Umarım doğru düşünüyorumdur. Umarım geçicidir, yoksa televizyonlarda çocuğundan dayak yiyen anne olarak boy göstereceğim. Yazık bana ya... :(

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Çocuğumuzun yemek yeme sorunsalı

Resim
Bu konudan muzdarip olmayan bir anne getirin karşıma anlını karışlarım valla. Bunun ile ilgili aldığım kursta (HENRY kursu) öğrendiklerimi sizinle paylaşmak istiyorum belki bir faydası olur. İlk olarak ay bu çocuk doymadı endişenizi kenara bırakacak harika bilgiyi veriyorum çocuklarımızın midesi yumruk büyüklügünde. Dikkat edelim kendi yumruğumuz değil onların yumruğu yani iki kaşıkla zaten doyuyorlar, sıkıntıya girmenize gerek yok.  Alması gereken besin değerlerinin tablosu aşağıda    Eğer çocuğunuz yemeği reddediyorsa zorlamayacaksınız. Burada ki Türk topluluğu bu öneriden hiç memnun olmuyor mesela, eminim bunu okuyan büyüklerimde olur mu öyle şey diyordur ama doğrusu bu acıkınca yiyor. Onun için zorlamaya gerek yok. En basit temel duygu olan açlık hissini bile çocuklarımıza vermeden zırt pırt ağzına bir şeyler tıkmaya çalışıyoruz, onlarında bir birey olduğunu unutuyoruz bazen. Üç ana öğün ve iki ara öğünün yeterli olduğunu öğrendim. Ara öğünler meyve, bisküvi, yoğurt olabi
Devamı

Bir wolverine kolay yetişmiyor

Yeni yürümeye başlayan çocukların paytak paytak yürüyüp, sürekli düştüğünü bilmek için illa anne olmaya gerek yok bunu hepimiz biliyoruz. Ama ya yürümeyi çoktan öğrenmiş ve düşmeleri bir yaşam tarzı haline getirmiş çocuktan bahsetsem size. Tabii ki Efe'den bahsediyoruz başka çocukla ne işim olur :) Durum aynen şöyle koştukça düştü, düştükçe daha çok koştu. Durdurulamıyordu... Yaz dolasıyla şort sezonuna başladı, dizlerini görseniz içiniz acır. Hatta sosyal servis görse çocuğu elimizden alır anlatamayız durumu. Hadi dizler her çocukta görülebilen bir şey. Peki 30cm'lik alanda nasıl takla atıp kulağını vurabilsin ya? Ya da neden koşarken hiç durmayacakmış gibi hızlanıp kalorifere kafa atarsın? Düz yolda düşme rekoru zaten Efe'de şu sıralar kendiyle yarışıp kendi rekorunu kırıyor. Sanki yürüme/koşma işinde uzmansın gibi arkana bakıp neden koşarsın be çocuk? Yolda elindeki oyuncağa dalıp insanların kalçalarına neden kafa atarsın? Dağ gibi insanları yerlere sermişliği vardır gö
Devamı

Dam üstünde un eler hani nerde o memeler

Resim
Doğumla birlikte çekmecenizde ki o dantelli, işlemeli seksi sütyenlerinizin yerini daha çirkin nasıl yapabiliriz diye üstünde etraflıca düşünülmüş ve en çirkin modeli piyasaya sürülmüş emzirme sütyenleri alır. Zaten ilk aylarda psikolojiniz yerlerdeyken o çirkin sütyenle hamamda gördüğünüz 65 yaş üstü teyzelere benzersiniz. Annelik ne kadar kutsalsa o sütyen de en az o kadar kutsal inanın bana. Özellikle ilk bebeğinizse alınacaklar listesine başları çeker bu çirkin ötesi şey. Sütler gelmeye başladıkça taş gibi olan göğüslerinizi gere gere ortada dolaşırken sütten kesildiğinde sönmüş balona benzeyen göğüslerinizle yepyeni bir derdiniz olur; dolgulu sütyen! İçinde yarım elma unutulmuş gibi olan bu modelleri bu yaşınıza kadar takmadıysanız da şimdi bir v yaka elbisede hayatınızı nasıl kurtardığına inanamıyorsunuz. Bu bir mucize :) Zaten hamilelik ve doğumun ilk aylarında kullandığınız sütyenler o kadar bol geliyor ki çoktan çöpün diplerini boylamış oluyor. Son dönemlerde çıkan süngersiz
Devamı